AKLA ZİYAN VİCDANA EZİYET GÜNLER

Ceylan susamıştır, derenin kenarına gelir.

Öyle güzel, serin duru akıyordur ki su içi yanmış uzanır.

Tam suyu içecek, o da ne bir kükreme!

Kaldırır başını!

Aslan durmuş onu izliyor!

Çekil der ormanın kralı, suyumu bulandırıyorsun.

Bizimkisi önce suya sonra yukarı bakar.

Nasıl olur?

Sen yukardasın ben ileride suyunu bulandırmama imkan yok.

Olsun der aslan; yiyeceğim seni!

Sonuçta orman kanunu gücü yeten yetene.

Niyeti koymuşsa aslan yemek için bahanesi çok.

Neyse ki ceylan çevik.

Günümüz dünyasında insanlar aleminde de durum çok farklı değil.

Akla ziyan, vicdana eziyet yaşayıp gidiyoruz.

Bu mübarek günlerde hatırlanması gereken.

Aslında hiçbir zaman unutulmaması lazım gelen neydi peki?

Asla kul hakkıyla gelme!

Kendine ve çevrene zarar verme!

Oku!