Bir haber gelir ve öylece kalırsın. Zaman durmuş, birçok şey anlamını yitirmiştir o an.
Bir gece yarısı aldım ilk acı haberi 24 yıl önceydi, Babam dedim Babam!
Ardından anneannem, dedem, eniştem, halam, yengem gözümün önünde canını teslim eden
kayınvalidem. Yaşım ilerledikçe belirli bir rutinle geldi ardı ardına acı haberler.
kimi kan bağımdan; kimi can bağımdan eksilmeye başladım bir bir.
En yakın kaybımızı da geçtiğimiz Pazar günü yaşadık.
Oysa daha bir hafta önce sohbet etmiştik, iki saat önce de soluğunun derin sesini duymuştum.
Yanından ayrılırken, o Veliye Hanımın oğlu öyle hemen pes etmez diyerek umudumu
dile getirmiştim. Öyle olmadı.
Ölümün soğuk yüzünü bir kez daha hissettim ta derinden.
Giden her canda öncekilerin acısıyla tekrar tekrar yüzleşiyor insan.
Sonra başlıyor farkındalık.
Hatırlıyorsun kaçınılmaz sonu.
Hayatına sevdiklerine daha sıkı sarılmak isteği kavrıyor ruhunu.
Asıl öncelikler ve gereksiz mücadeleler konuyor aklın kefesine, ağır basan sevgi oluyor.
Eniştemi düşündüm. Namı ile anılır eskiler, Çınaraki Mustafa.
Güzel insandı, güzel adamdı, öyle de yaşadı.
Hayat onu emeğin ve çalışmanın erdemi ile sınamıştı, topraktan çıkarırdı ekmeğini
huzurlu ve refah içinde bir ömürle aldı ödülünü.
Hayat onu aşkla sınadı sımsıkı tutundu Hatice´sine; sevgi ve güven dolu bir hayatla aldı ödülünü.
Hayat onu erkek evlat arzusu ile sınadı; o çok sevdi kız evlatlarını, beş tane güzel oğulla
aldı ödülünü. Torunlar, torun eşleri, torun çocukları hepsi onun evladı oldu, hatta bizler bile.
Sevgiyle çoğaldığı yıllar ona sevgi dolu kocaman bir aile verdi.
Sadece kan bağı değil, can bağı ile bağlandığı insanların sevgi dolu bakışları
ve de yürekten duaları ile uğurlandı yürüdüğü hak yoluna.
Hayatın da ölümün de hayırlısını yaşamanın mümkün olduğunu gördük onda.
Ölümün ayrılıkla anılması ve ölümün birleştirici gücünü görünce ne kadar ironik
diye düşünmeden edemiyor insan?
?Ölüm de var? dediğimizde daha bir sıkı sarılıyoruz sevdiklerimize.
Acının birleştirici gücü ile dünya telaşlarını, gündelik sıkıntıları bir kenara bırakıp
hemen organize oluveriyoruz paylaşılınca azalan acılara karşı.
Ebediyete uğurladığımız tüm sevdiklerimiz ve merhum Mustafa ÖZÇINAR´a
Allahtan Rahmet dileyip Mekanları Cennet olsun diyor, acılı ailesine ve sevenlerine de
Sabırlar diliyorum.
Sayfa başına git